Deze tekst vond Guido Nys in het Italiaanse boek van Domenico Eugenio Ravalico, Radiotelefonia-Lattes, 1920.
Het betreft de “koffiemolen” van Marzi, in een licht andere vorm. Die “koffiemolen” is eigenlijk de sterkstroommicrofoon die door Marzi gebruikt is tijdens de uitzendingen van de Lakense radioconcerten in 1914.
De schrijver toont de voordelen van de “koffiemolen” t.o.v. de toestellen van Colin en Jeance (Frankrijk).
Een Nederlandse vertaling van collega Willy De Keyser vindt u onderaan.

Guido Nys a trouvé ce texte dans le livre italien de Domenico Eugenio Ravalico, Radiotelefonia-Lattes, 1920.
Il s’agit du “moulin à café” de Marzi, sous une forme légèrement différente. Ce “moulin à café” est en fait le puissant microphone utilisé par Marzi lors des émissions de radio de Laeken en 1914.
L’auteur montre les avantages du “moulin à café” par rapport aux appareils Colin et Jeance (France).
Vous trouverez ci-dessous une traduction en néerlandais du collègue Willy De Keyser.

Art.30 van D.Ravalico uit Radiotechnica : “het Marzi systeem voor automatische vervanging van koolkorrels in de microfoon”.
Art. 30 de D. Ravalico de Radiotechnica : “le système Marzi pour le rechange automatique de grains de carbone dans le microphone”.

(Vertaling uit het Italiaans door ing. W. De Keyser)

Het grootste nadeel van het systeem Jeance – Colin is dit, dat de koolkorrels in de microfoon zeer vlug opwarmen onder invloed van de HF stroom die gemoduleerd wordt.

Dit nadeel wordt weggewerkt door de microfoonopstelling van G.B. Marzi (zie fig. 46).  Dit systeem voorziet in een continue automatische vervanging van de koolkorrels in de microfoon.  Ing. Rappis, assistent van Marzi tijdens zijn experimenten te Parijs met dit systeem, uitgevoerd in juli 1914,  geeft de volgende bijzonderheden: bij de proeven kort geleden uitgevoerd, gebruikte Marzi een hydraulische vonkenbrug, analoog aan het systeem Moretti.  Dit  laatste systeem is echter luidruchtig en levert een wisselende intensiteit aan HF stroom. Het is aldus niet geschikt om audiomodulatie toe te passen in de opstelling van Marzi.  Ook biedt het geen voordelen, uitgenomen dat het een relatief hoge HT stroom (3 à 4 amp.) kan verdragen zonder defect te raken of zijn goed functioneren te beïnvloeden.

Te Parijs echter, bij deze proefnemingen (Marzi), werd de opstelling gevoed door dezelfde generator als bij de opstelling van Colin en Jeance bij hun beroemde proefnemingen met de draadloze telefonie, die in diverse kranten werd beschreven.  Een grote bewondering werd opgewekt vanwege de uitzonderlijke verstaanbaarheid tijdens het overzenden van de Franse taal, één der moeilijkste om telefonisch over te brengen.  Op deze wijze werd het mogelijk een directe vergelijking te maken met het systeem Colin – Jeance en de opstelling van G.B. Marzi.  De generator is een vonkenboog van Poulsen die is aangepast door bovenvermelde personen (zie vorige artikel), en is verbonden met een tamelijk accurate regelkring waardoor een absoluut constante oscillatorstroom op de antenne terecht komt, en dit op zulkdanige wijze dat op de ontvangsttelefoon geen storende geluiden weergegeven worden.  Men begrijpt nu dat met deze generator de minste nuance in het geluid kan weergegeven worden, ook omdat men over een aangepaste microfoon beschikt.

De heren Colin en Jeance hadden de beschikking over een continue en stille oscillatorstroom om hun draadloze telefonie-experiment uit te voeren.  Zij hadden echter slechts de beschikking over een gewone microfoon die in het beste geval kon weerstaan aan een oscillatorstroom van 0,5 amp.  Zij zouden deze dus niet opnemen in het antenne – aarde circuit.  Na verschillende proeven konden zij dit probleem oplossen door in een afgeleid circuit 19 microfoons in serie op te nemen met een transformator antenne – aarde.  Hierdoor werd een deel van de HF stroom afgeleid naar de aarde, stroom die normaal naar de antenne zou gevloeid zijn.  Men begrijpt dat, indien men de constanten in verschillende kringen wijzigt, men ook het potentiaal op de antenne kan wijzigen en hierdoor ook de werkingscondities van de microfoons en hun invloed op de stroom naar de antenne.  Om het maximale effect op de golven te krijgen is het noodzakelijk om over een tamelijk nauwkeurig regelsysteem te beschikken, dit is zeer moeilijk te verwezenlijken zij het niet naar veelvuldige, lange proefnemingen.   Bovendien is het, om met dit systeem te kunnen werken, noodzakelijk om over twee groepen van 19 microfoons te beschikken.  Men kan dan tijdens het gebruik omschakelen, dit om te beletten, wanneer men één groep te lang gebruikt, deze te warm zou worden en zou riskeren te verbranden!

Indien men echter het systeem Marzi gebruikt in de antenne – aarde kring heeft men de volgende voordelen:
1 men voorkomt frequente lastige regelingen
2 men voorkomt de uitwisseling van de microfoon groepen
3 men kan het aantal microfoons beperken tot slechts één stuk
4 men kan de microfoon opnemen in de hoofdstroomkring met versterkte uitzending als gevolg.

De  ontvangst vond eerst plaats in de omgeving, op enkele kilometers en men noteerde een goede verstaanbaarheid in beide systemen, maar ook een veel sterker signaal voor het systeem van G.B. Marzi.  De uitzending gebeurde van op het “Statione RT” van de alg. Radio- technische onderneming, gevestigd in Rue des Plantes 60, en deze werd door mij beluisterd in het gebouw van “Etablissement Central du Matériel de la Télégraphie Militaire” gevestigd Boulevard Latour – Maubourg 51 bis. (aangrenzend aan “Les Invalides”).

Ik had voordien in Italië de noodzaak gehoord om de ontvangst van de Marzi signalen, uitgezonden vanop zijn bedrijf te Cornigliano Ligure, te versterken met het Brown-systeem.  Hij maakte gebruik van de Morettiboog, doch te Parijs echter met het gebruik van de Poulsen-boog was deze versterking bij ontvangst overbodig en werd deze achterwege gelaten.

In een tweede stap werd het ontvangststation op 40 kilometer afstand geplaatst in de nabijheid van Melun.  Ik was echter niet in de mogelijkheid om me naar deze ontvangstplaats te begeven, maar op onze vraag werden de rapporten van radiotelefonische ontvangst telegrafisch doorgestuurd.  Hieruit kon men afleiden dat de stem krachtig en duidelijk genoeg doorkwam met het systeem Marzi, maar daarentegen met het systeem Colin – Jeance het zeer moeilijk te ontvangen was.  De gebruikte energie was voor beide systemen gelijk nl ca. 400 watt.

De zendantenne van 50m werd op 50m hoogte opgesteld.  Deze van de ontvanger was van het paraplu type en had een hoogte van 20m.  Deze maakte deel uit van een mobiel veldstation.

Voor de rest, om nogmaals de superioriteit van het systeem Marzi te onderstrepen, was er de uitzonderlijke belangstelling van het Ministerie van oorlog en de Marine en de felicitaties die hij mocht in ontvangst nemen, in mijn bijzijn, van verschillende belangrijke personen.

Het is noodzakelijk om aan te geven dat de microfoon van Marzi een stroom van meer dan 3 à 4 ampère niet zonder problemen kan verwerken, dit is de hoge intensiteit van de uitzendende vonkenboog.  Ondanks dit heeft de heer Marzi met zijn microfoon een constant en radiotelefonische uitzending tot stand gebracht van Brussel naar Doornik.

Een radioamateur bericht hierover in de “ Courrier de l’Escaut” : Wij waren in staat de gezangen en een solo fluit te horen met het begeleidende orkest, de Brabançonne en de Marseillaise, spijtig van de storende kuststations, dat we deze niet langer konden beluisteren.

Vervolgens werd bij een officiële proefneming een gelijkaardig concert door G.B. Marzi radiotelefonisch overgebracht over een nog grotere afstand, om correct te zijn tussen het station RT te Laken en de Eiffeltoren Parijs.  Een gewone stem zou deze afstand op geen enkele manier kunnen overbruggen …

_________________________________________________________________________