Un opuscule du professeur A. Turpin, pas plus de 24 pages, mais qui a fait beaucoup de bruit: un procès Turpin-Branly en était le résultat! Assez pour parler de “l’affaire Branly”.
Que se passait-il? Turpain publia sa brochure sur l’origine de la télégraphie sans fil, mais pas un mot sur Branly. Turpain avait précédemment publié des articles de journaux décrivant Calzecchi-Onesti comme découvreur du cohéreur. Branly ne l’a jamais pris au sérieux, mais en 1939, son fils Etienne intenta, au nom de son père, un procès à Turpin (Branly avait 94 ans). Après sa mort, il y a eu deux autres reprises (appel et cassation), Branly ayant finalement eu gain de cause. Les “Branlystes” affirment que Calzecchi a bel et bien enquêté sur le cohéreur (nom donné un peu plus tard par Lodge au “radioconducteur”), mais que durant ces tests les actions sur le cohéreur n’ont pas été effectuées sans fil. Les opposants sont bien sûr d’accord avec Calzecchi (en Italie, c’est toujours le cas).
L’auteur Jacques Marzac a repris la défense de Turpain et de Calzecchi-Onesti dans son livre “Le procès de l’invention de la T.S.F., “l’Affaire Branly” (2005). Ce faisant, il donne honnêtement les trois mémoires de Calzecchi-Onesti (1884, 1885 et 1886) de ses tests avec le cohéreur. Mais comme que je les trouve toujours ailleurs: pas entièrement complets, et sans les dessins.
S’il était important pour la science (et pour les proches) de se débarrasser de ce démêlé une fois pour toutes, un comité technique neutre et accepté pourrait être nommé, pas français ou italien, qui enquêterait de manière approfondie les écrits de Calzecchi.
Car les procès ne semblent pas pouvoir résoudre l’affaire. Et s’il s’avérait que effectivement des tests étaient effectués à distance, ce qui n’était pas pris en compte au cours du procès, Calzecchi aurait en effet été l’inventeur du cohéreur.
Cela s’est également produit aux États-Unis pour l’invention du téléphone : un certain Antonio Meucci a été officiellement réhabilité par l’État américain en tant qu’inventeur du téléphone (donc pas Bell).
(Bien que Johann Philipp Reis présenta déjà un téléphone 12 ans avant Bell…)
Een werkje van professor A.Turpin van slechts 24 bladzijden, maar dat veel ophef gemaakt heeft: een proces Turpin-Branly was er het gevolg van! In zoverre dat men sprak van “de zaak Branly”.
Wat was er gaande? Turpain publiceerde huidig boekje over de oorsprong van de draadloze telegrafie, maar geen woord over Branly. Turpain had reeds vroeger krantenartikels gepubliceerd waarin Calzecchi-Onesti als ontdekker van de coherer beschreven werd. Branly heeft er nooit zwaar aan getild, maar in 1939 heeft zijn zoon Etienne in zijn naam (Zijn vader was al 94 jaar) een proces aangespannen tegen Turpin. Na zijn dood zijn er nog twee hernemingen geweest (beroep en cassatie), met het uiteindelijke gelijk van Branly.
De “Branlysten” beweren dat Calzecchi de coherer (naam veel later door Lodge aan de “radioconducteur” gegeven”) wel degelijk onderzocht, maar dat bij die testen de acties op de coherer niet draadloos gebeurden.
De tegenstanders geven natuurlijk Calzecchi gelijk ( in Italië is dit nog steeds het geval).
De auteur Jacques Marzac heeft de verdediging van Turpain en Calzecchi-Onesti op zich genomen in zijn boek “Le procès de l’invention de la TSF, l’affaire Branly” (2005). Daarbij geeft hij in alle eerlijkheid de drie verslagen van Calzecchi-Onesti (1884, 1885 en 1886) over diens testen met de coherer. Maar zoals ik ze elders ook steeds vind: niet helemaal volledig, en zonder de tekeningen.
Indien het voor de wetenschap (en voor nabestaanden) belangrijk zou zijn die twist eens en voor goed uit de wereld te helpen, zou er een neutrale en aanvaarde technische commissie kunnen aangesteld worden, niet Frans noch Italiaans, die de geschriften van Calzecchi, in hun volledigheid grondig zouden onderzoeken. Want processen blijken de zaak niet te kunnen oplossen. En als blijkt dat effectief testen uitgevoerd werden van op afstand, wat tijdens de processen niet in acht genomen werd, dan zou Calzecchi wel degelijk de uitvinder van de coherer zijn.
Dit gebeurde ook in de Verenigde Staten voor de uitvinding van de telefoon : Een zekere Antonio Meucci werd officieel door de Amerikaanse staat in eer hersteld als uitvinder van de telefoon (niet Bell dus).
(Hoewel Johann Philip Reis reeds 12 jaar vóór Bell een telefoon voorstelde…)
Ci-dessous les pages 198-200 du livre de John Joseph Fahie, “A History of Wireless Telegraphy, including Some Bare-Wire Proposals for Subaqueous Telegraphs”, 1901 first publishd, 2011.
Celà concerne des tests de Calzecchi-Onesti, repris dans son mémoire de 1884. Evidemment ceci n’exclut pas d’autres tests.
Hieronder de pagina’s 198-200 van het boek van John Joseph Fahie, “A History of Wireless Telegraphy, including Some Bare-Wire Proposals for Subaqueous Telegraphs”, 1901 eerste publicatie, 2011.
Opgenomen uit het verslag van de tests uit 1884 van Calzecchi-Onesti. Dit sluit uiteraard geen andere tests uit.
Calzecchi-Onesti.
