Zie ook de voorstelling in het hoofdmenu “Congo-Kolonialisme”)
Reeds zeer vroeg maakte ik kennis met mijn tweede thuis: Congo.
De oorlog was voorbij. De eerste moeilijke jaren van het na-oorlogse eveneens, en vader zag de mogelijkheid, na een zes maanden-spoedopleiding in de Koloniale Hogeschool te Antwerpen (zie N. Laude), in 1950 naar onze kolonie te trekken. Ik was toen bijna 6 jaar.
We hebben het langst in Tshela vertoefd (Mayumbe, terminus spoorweg), maar ook in Matadi, Boma en op het laatst Kinshasa.
We hebben de vlucht naar België meegemaakt in 1960, maar vader is teruggekeerd.
Later, gedurende bijna 60 jaar, hebben wij met lede ogen de neergang gevolgd van dat mooie land, dat dank zij kolonialen als vader op veel gebieden model stond in Afrika. Maar wij hoorden en lazen ook steeds meer negatieve uitlatingen over het kolonialisme in ‘t algemeen en de kolonialen in ‘t bijzonder. Door dat misprijzen kon een reactie van de oud-kolonialen niet uitblijven. Vader was inmiddels overleden en moeder werd lid van Afrikagetuigenissen, dankzij auteur Cyriel Van Meel. Wat later werd ik ook lid.
Hier volgen verschillende goed gedocumenteerde teksten en artikels uit kranten, tijdschriften en ook boeken, die hopelijk een juister beeld zullen geven van de kolonisatie (vooral de Belgische in Congo). Met haar goede en ook slechte kanten.
Lees een eerste artikel van Guido Bosteels, voorzitter van Afrikagetuigenissen, die vertelt wat wij volgens hem te bieden hadden aan Kongo in 1960, bij de overname door de Kongolezen.
Lees het verrassende boek van academicus Jean-Pierre Nzeza Kabu Zex-Kongo “Léopold II, le plus grand chef d’Etat de l’histoire du Congo” en maak daarin kennis met de afgrijselijke huidige toestand in Kongo (le plus grand bordel du monde) , die nog slechts zou kunnen beteren met aan het roer iemand als Leopold II. (!)
Lees het werk Van Guido De Weerd “l’Etat Indépendant du Congo, à la recherche de la vérité historique”, en je zal merken hoe sommige afbrekers slecht gedocumenteerd waren, of de waarheid verdraaiden (bv trucage van foto’s, zie p 518).
Lees het nog meer verrassend artikel “The Case For Colonialism”, een pleidooi voor kolonialisme, van Hoogleraar Politicoloog Bruce Gilley, die na “verkettering” uiteindelijk geïnterviewd werd in Elsevier Weekblad. Schrijver heeft het dan vooral over het nieuwe kolonialisme, en hij geeft als voorbeeld dat van Congo. (!)
And last, but maybe not least, wat meer en meer naar voor komt in het nieuws, de alles overheersende invloed van de grote Belgische bedrijven, de “holdings”, die hun kapitalistisch-machiavellistisch miljarden-imperium te snel wilden opbouwen. Met als gevolg een zware druk op de recrutering en een te laag houden van de lonen van de Congolese arbeiders.
Syndicaten mochten slechts bestaan vanaf 1941 voor de Belgen, voor de Congolezen slechts in de jaren 50, gekoppeld aan bijna niet te vervullen voorwaarden. Dit was deels mogelijk door een dooreen-menging aan de top van politieke leiders en zakenleiders.
Het laatste woord is nog niet gezegd!